UWV eist 92 duizend euro van ouder echtpaar
Nationale ombudsman geeft niet thuis
Sinds de invoering van de fraudewet in 2013 is de afdeling handhaving van het UWV bezig met het maken van zoveel mogelijk winst. De boetebedragen werden vanaf dat moment namelijk vertienvoudigd. Ook werd de definitie van fraude aangepast, zodat allerlei vergissingen en fouten van het UWV als fraude kunnen worden aangemerkt. Opzet is niet vereist.
Tientallen miljoenen euro’s moesten opgehoest worden, voornamelijk door mensen die helemaal geen fraude hebben gepleegd. Pas toen de eerste zaak voorkwam bij Centrale Raad van Beroep werd het beleid gewijzigd, maar toen waren er al tienduizenden boetes opgelegd. Het UWV weigert deze boetes te herzien en de Nationale ombudsman wijst verzoeken van gedupeerden stelselmatig af.
Meer dan twintig gemeenten hebben inmiddels besloten om te hoge boetes alsnog te gaan terugbetalen, maar het UWV houdt de boetegelden liever zelf.
WAO
Eén van de gedupeerden van het UWV is mevrouw Groothuis* (60 jaar), die jarenlang een aanvullende WAO-uitkering ontving. Ze heeft last van epilepsie en hartproblemen. Ondanks haar klachten kan ze nog steeds werken en dat doet ze dan ook.
Het UWV eist van haar een bedrag van 92 duizend euro, nadat een medewerker heeft ‘ontdekt’ dat ze extra inkomsten heeft. Ze zou 46 duizend euro teveel hebben ontvangen. Daarnaast heeft ze een boete van 100% van dit bedrag gekregen. Een boete die volgens de maatstaven van de Centrale Raad van Beroep veel te hoog is.
Tot voor kort hebben mevrouw Groothuis en haar man van 70 zes dagen per week gewerkt om dit bedrag te kunnen afbetalen. Inmiddels is de heer Groothuis ernstig ziek en kan hij niet meer werken. Het echtpaar heeft de beschuldigingen van het UWV als zeer ingrijpend ervaren.
De Nationale ombudsman heeft het echtpaar laten weten hen niet te willen helpen.
Inkomstenformulier
Mevrouw Groothuis heeft haar werkzaamheden in 2006 middels een inkomstenformulier doorgegeven, waarna het formulier is ‘zoekgeraakt’ bij het UWV. Ze is er toen van uit gegaan dat haar inkomsten geen invloed hadden op haar toch al geringe uitkering. Jaren later krijgt ze van deze fout nu de rekening gepresenteerd.
Overigens is er sindsdien qua verwerking van inkomstenformulieren maar weinig verbeterd. Aantonen dat je iets hebt verstuurd is niet mogelijk. Als je geen foutmelding krijgt, moet het goed zijn, aldus het UWV. Niet handig als je schuldig bent tot het tegendeel bewezen is.
@barryvandop Verstuurde documenten zijn niet terug te zien in Mijn UWV. Als je verder geen foutmelding kreeg, moet versturen gelukt zijn.^EL
— UWV Webcare Team (@UWV_Webcare) 26 juni 2015
Mevrouw Groothuis:
In het voorjaar van 2013 brachten twee UWV medewerkers mij onverwachts een bezoek en eisten toegang tot mijn huis en stelden allerlei vragen. Omdat mijn man en ik op het punt stonden weg te gaan heb ik gevraagd of de UWV medewerkers mij telefonisch konden benaderen. Dit is gebeurd en ik moest een hele lijst met vragen beantwoorden, hetgeen ik te goeder trouw heb gedaan.
Op mijn man zijn verjaardag kreeg ik bezoek van twee andere UWV medewerkers. Ze behandelden mij als een misdadiger, terwijl ik niet wist wat er aan de hand was. Zij probeerden met man en macht mijn huis binnen te komen door een voet tussen de deur te zetten en mij opzij te duwen. Slechts met veel kracht was ik in staat de deur te sluiten.
Om een heel lang en ellendig verhaal samen te vatten, het UWV heeft mij vervolgens behandeld als een crimineel en aantijgingen gemaakt die van mij een emotioneel wrak hebben gemaakt.
Door een fout van het UWV, die zij toegegeven hebben, is er een wijzigingsformulier betreffende een verandering in mijn inkomen in 2006 niet juist door UWV verwerkt. Daardoor is mijn uitkering niet aangepast met het gevolg dat het UWV berekend heeft dat ik meer dan €46.000 terug moet betalen. Ik heb een advocaat geraadpleegd, maar helaas was er niet met het UWV te praten.
De manier waarop het bedrag is berekend is tot op de dag van vandaag niet duidelijk, behalve dat het UWV mij meedeelde dat zij wettelijk gerechtigd zijn om 5 jaar terug te eisen. Dit betekende dat mijn totale uitkeringen van 2008 tot 2013 terug gevorderd worden. Twee maanden later berichtte het UWV mij dat zij hadden besloten dat ik ook een boete moest betalen. Dit was 100% van het terug te betalen bedrag, waardoor nu een totaalbedrag van meer dan 92 duizend terug betaald moet worden.
U begrijpt dat deze situatie voor mijn man en ik enorm veel stress heeft opgeleverd. Er is een betalingsregeling van bijna 600 euro per maand getroffen. Mijn man van 70 en ik (60) moeten nu zes dagen per week werken om rond te komen.
Ik begrijp volledig dat als er een fout gemaakt is (in dit geval door het UWV) dat ik een eventueel teveel bedrag moet terugbetalen. Dat er echter een 100% boete kan worden opgelegd kan ik niet begrijpen. Om niet verder gestrest te raken en de bijkomende problemen met mijn hart niet weer te verergeren heb ik getrouw de maandelijkse betalingen overgemaakt en zodoende al zo’n tienduizend euro afbetaald.
Helaas houdt het UWV echter nooit volledig bij hoeveel er afbetaald is, waardoor ik al verscheidene malen een brief heb ontvangen dat er een achterstand in betaling is en ik een verdere boete van €400 moet betalen. De brieven zeggen vervolgens dat als ik niet op tijd betaal er beslag op mijn salaris en mijn bezittingen zal worden gelegd. Na moeizaam contact met het UWV wordt mij dan vervolgens medegedeeld dat er geen achterstand in betaling is maar dat dit gewoon een computerfout was.
Ik heb de hele affaire als zeer traumatisch ervaren en ben nog steeds erg zenuwachtig bij iedere brief die ik van het UWV ontvang. Dit komt voornamelijk door de intimiterende houding van het UWV en het feit dat zij mij als een misdadiger hebben behandeld.
*gefingeerde naam